Een paar dagen geleden heeft Conrad Wolfram een blogpost geschreven over de problemen met wiskundeonderwijs in de VS. Als mede-oprichter en CEO van Wolfram Research, het bedrijf achter de beroemde online service Wolfram Alpha, heeft hij een uitzonderlijk brede en diepe kijk op de toekomst van de wiskunde en computationele behoeften van de wereld. Het is de moeite waard om zijn ideeën samen te vatten. De originele tekst is hier te vinden.

Keuze tussen twee benaderingen van wiskundeonderwijs (originele afbeelding van Wolframs blog post)

De Amerikaanse “wiskundeoorlogen” hebben debatten aangewakkerd tussen “hervormers” en “niet-hervormers” in het wiskundeonderwijs, met name met betrekking tot de acceptatie van Data Science als alternatief voor traditionele onderwerpen zoals Algebra II voor toelating tot de universiteit. Terwijl veel landen zich richten op het hervormen van het wiskundeonderwijs, staat de VS bekend om zijn gepolariseerde en gepolitiseerde benadering van het onderwerp.

Conrad Wolfram is een buitenstaander in de VS, maar diep betrokken bij de wiskunde. Hij betoogt dat fundamentele veranderingen nodig zijn in het wiskundeonderwijs om aan te sluiten bij moderne computationele behoeften. Hij pleit voor een meer conceptueel, op computers gebaseerd curriculum dat studenten voorbereidt op problemen uit het echte leven, in plaats van op uit het hoofd leren van procedurele taken.

Wolfram gelooft dat iedereen baat heeft bij het repareren van het vak, omdat het de vaardigheden voor computational thinking zal verbeteren om problemen effectiever en efficiënter op te lossen met behulp van computers. Het wiskundeonderwijs moet individuen beter voorbereiden op de eisen van de moderne samenleving. Hij waarschuwt tegen het tegenhouden van verandering alleen maar om traditionele normen te behouden, vooral omdat vooruitgang in door AI ondersteund leren huidige onderwijsparadigma’s kan verstoren.

Verder suggereert Wolfram dat het curriculum zou moeten worden gevormd door gebruikers van de wiskunde in plaats van alleen door wiskundigen of opvoeders, omdat zij beter afgestemd zijn op de zich ontwikkelende behoeften van het vakgebied. Hij moedigt leiderschap van de VS aan bij het voortstuwen van deze verandering naar computationele geletterdheid voor iedereen.

Uiteindelijk dringt Conrad Wolfram er bij lezers op aan om het probleem met beredenerend denken te benaderen in plaats van met viscerale reacties, gebruikmakend van hun eigen reis van begrip van de noodzaak van ingrijpende hervormingen in het wiskundeonderwijs, zoals beschreven in zijn boek The Math(s) Fix.

Hoewel de “wiskundeoorlogen” niet in deze vorm aanwezig zijn in Nederland, herkennen we misschien enkele van de debaten en gevoelens in de blogpost van Wolfram. Hoe zie je dit? Hoe passen deze concepten lokaal bij jou, bij jouw school en bij Nederland?