Het geven van vertrouwen gaat niet door bepaalde stof als makkelijk of moeilijk te bestempelen. Ook al heb je jarenlang ervaring, je hebt steeds een nieuwe lichting leerlingen voor je. Ik heb steeds meer ervaren dat als ik met het vertrouwen lesgeef dat de leerlingen datgene wat ik uitleg kunnen leren, zonder dat zo te benoemen, dat de lessen het beste gaan. En hoe straal ik dat vertrouwen uit? Door zelf goed te onderzoeken of ik inderdaad het vertrouwen heb dat iedereen wiskunde kan. Ja dat heb ik. En ja dat is ook afhankelijk van de beginsituatie, de geschiedenis van de leerling, de hoeveelheid tijd en interesse. Vanuit het punt waar de leerlingen bij mij in de klas zitten kunnen ze leren om steeds verder te komen in wiskunde. Als ik het goed uitleg, als ik de tijd neem, als ik een sfeer in de klas creëer waarbij we fouten mogen maken, waarbij we elkaar goede feedback geven. En waarin ik vertrouwen heb.

En dat vind ik steeds zo wonderlijk, want soms voel ik ineens dat ik twijfel. En dat ga ik dan onderzoeken. En dan vind ik een overtuiging in mezelf die ik kan bevragen. Zo was er vorig jaar een leerling in mijn examenklas die in het derde tijdvak wiskunde mocht herkansen en ..ze had zoveel lessen gemist..en ze had zo vaak opgegeven en…. Dan te onderzoeken wat ik dacht. En toen voelde ik dat onder al de twijfel een diep vertrouwen lag dat ze het kon. En dat ik haar met dit vertrouwen veel meer hielp dan met al mijn twijfel.